17. Part XVI. Apirilak 15. Sjáumst fljótlega!

Ni dagoeneko nahiko nekatuta, erdi lo geratu naiz, Champions Leagueko Chelsea-Liverpool telebistan zegoela. 4tako edo jaiki gara, dutxatik pasa, erabili gabeko pizza zakarrontzian laga, eta trasteak gainean, aparkalekura jaitsi gara. Autoa atera, hoteleko giltzak utzi, eta aireporturantz. Ilun dago, oso, baina ondo goaz. Seinaleak oso argiak dira, eta trafiko gutxi badago ere, ez gara norabide berean goazen bakarrak. Kontu handiz, ze abiadura maximoaren limitea 90 km/h baita, eta errepideak horretarako eta gehiagorako ematen badu ere, turistekin nahiko fijazioa dute Lögreglanekoek.
Aireportura iritsi gara, nahiko aldearekin, eta atzealdeko gasolina postean bota dugu…baina noski, zenbat behar duen nola jakin? 2000 IKR bota eta ez dela bete ikusi dut, hala ere, ez naiz berriz botatzen hasiko. Alokairuzko autoen aparkalekua topatu, eta gauzak atera eta kotxeko giltza barruan utzi dugu, autoa irekita noski, azkenean ez bait dugu asmatu nola itxi giltzik erabili gabe. Espero dezagun ezer arrarorik ez gertatzea.
Terminalaren eraikinera sartu, eta auto-check-in egin genezakeela ikusi dugu, baita halaxe egin ere. Egon gelan eserita egon gara rato batez, baina lehenago postontzi batetan Tax-Free delako horien paperak sartu ditugu, erositako oroigarrien BEZa itzuli diezaguten. Ikusiko dugu zeozer lortzen dugun. Pariserako hegaldiari zein ate dagokion ikusi, eta harantz gerturatu gara. Erdi lo geratu gara eserlekuetan, baina azkenean, egunez dagoeneko, Icelandairren abioia hartu dugu Paris Orlyra.
Ez dut gogoratzen bi ordu eta erdi ala hiru ordu izan ote diren, baina azkenean Parisera ailegatu gara. Hurrengo helburua, irteera topatu, eta Charles de Gaullera (CDG) doan busa bilatzea. Orly amaiezina da. Denbora pila egin dugu atzera eta aurrera, trenez, oinez, zintaz, igogailuz…baina azkenean topatu dugu irteera, eta Air Franceren autobusa CDGra joateko. Nahiko azkar atera da busa, gu iritsi eta hamar minutura edo. 19€ buruko. Kasu honetan ere, ordu eta laurden CDGra ailegatu den arte. Gure ondoan zihoan bat bidai osoa telefonoz hizketan pasa du, eskerrak erdi lo geunden…
CDGn terminal guztietatik pasatzen da busa jendea lagatzen, eta azkenean gurea: 2. Denboraz oso ondo gabiltza; gehiegi. Pizza Huten sartu gara, zerbait jan eta enbarke gunera pasa gara. Terminal honetan obretan daude, eta zerbitzu gutxi dago martxan; taberna badago, baina baita jende ugari ere, eta eserleku urriak. Azkenean Biarritzerako deia egin dute eta harantz inguratu gara, eskanerretik berriz igaro, eta abioira. Ordu bete beranduago Euskal Herrian berriz, deus gertatu ez balitz bezala...
Islandia? Martzianada bat, eta Marte oso gustoko dugu.

---------------------------------------------JoTaErre, 2010eko martxoa-----

16. Part XV. Apirilak 14. Akabatzen…

Gaur 9tan geneukan iratzargailua. Ni, bigarrena dutxan. Oraindik harrigarria egiten zait komuneko iturrietatik askatzen den sulfuro usaina. Gosaltzera hamar gutxitan jaitsi gara, eta azkenak izango ginelakoan, famili oso bat azaldu da orduz kanpo…Saltxitxez gain, beans, pinaburua, meloia bi eratara…kriston banketea egin dugu.

Egun bustia dago kanpoaldean. Nahiz baten bati entzun diogun oso asteburu ederra egin duela esaten, guk soilik atzo izan genuen halako pagotxa. Laugavegurretik jaitsi gara, ea atzo komentatu ziguten merkatu txikia ikusterik dugun, baina zoritxarrez ez dugu halakoren inolako arrastorik topatu. Portura jaitsi gara ba; atzokoan argazki batzuk bota nituen, gaurkoan ordea bideo kamerarekin planotxo batzuk. Euriak bere horretan jarraitzen du; liburu denda batetan sartu, eta CD pare bat hartu dizkiot osabari. Ea zelan dauden

Laugavegurretik itzuli gara, eta elkartzut batetan ikusitako sex-shopean sartu gara. Ez dago gauza askorik egia esan. Dendariarekin bere koadrilakoak diruditen beste bi neska, zenbait film, espainiarrak barne, jostailuak eta azpiko arropak. Alde egin dugu, eta hurrengo kale kantoikora sartu gara. Honetan bideo gehiago, jostailu gehiago eta azpiko arropa gehiago; baina antzeko arrakasta: Deus ez. Eta aldizkaririk ez, ez batetan ezta bestean ere....Handik irten, eta 12tan zabaltzen zuten disko dendara joan gara.

Txikia, bigarren eskuko CDak, DVDak, biniloak…eta prezio onetan gainera. “Geisladiskabuð Valða”. 3 Cd hartu ditut, GGFHren bilduma bat, Islandiar taldeen bilduma bat, eta diskoetxe islandiar batekin ateratako talde italiar baten diskoa. Guztira 3100 IKR xahutu. Tipoari oso prezio onak zituela komentatu, eta hark egoera ekonomikoa zein zen ikusita, nahiko ajustatu behar zituela ihardetsi. Ea nongoa nintzen galdetu, “Basque Country” aipatu eta ez zekien zertaz ari nintzen, hori bai, Bartzelona ezagutzen zuen…

Gosez gabiltzanez, gaurkoan txino batetara joatea okurritu. Laugavegur bertan, 10.an dagoen ASIAn sartu gara. Iraitzek menu berezia eskatu du eta soilik 14ak arte ematen dutela esan diote, dagoeneko 15:15ak baitira. Plater bakarra birra banarekin. Gu eseri eta berehala 35 bat txinatar, edo asiarrak behintzat, azaldu dira jangelan. Haiei jaramon gehiago egin diete guri baino, eta bazkaltzen bukatu dugunetik kontua ekarri diguten arte 45 minutu egin ditugu. Ez dugu zorte handirik Eskandinaviako txinatarrekin, ez horixe. Azkenean moskeatu samar alde egin dugu postrerik jan gabe

Kalean behera berriz, berehala katedralera doan kalea hartu dugu, aurrekoan lez, eta gaurkoan, lanegun batetan, bizipoza gehiago duela ikusi dugu. Katedraleraino ailegatu, eta atea zabalik duela ikusi eta sartu egin gara. Ez dago batere gaizki. Modernoa da, baina gustu handiarekin egina. Moketa erdiko pasilloan, aulkiak forratuak, kristoren organoa, beste 2-3 txiki… Gurekin batera eskolako bidaian zihoazen “Iceland09” horietakoak, argazkiak nonahi eta alde batetik bestera etengabe mugitzen…eta arduradunak azalpenak ematen.

Elizatik irten eta Laugavegurrera jaitsi gara, eta handik hotelera. Idazten hasi, eta sektako telebista kanalean, Babilonia Alemania naziarekin nahasten zuen dokumental bat ikusten aritu, Ishtar, Marduk, Hitler eta halako kontuekin...

Flipantea iruditzen zait telepredikatzaileen kontu hori. Estatu Batuar eta Ingalaterrako sekta horien programak botatzen dituzte, islandiar azpitituluekin, eta kanal propioak dauzkate horretarako gainera. Bideo klipak ere botatzen dituzte, abeslari kristauekin…eta beldurgarriena, sekulako kontzertuak botatzen dituztela eta haietan montaje itzela izateaz gain, kristoren jendetza dagoela zoro moduan kantatzen besoak zerura zuzenduta...Oraintxe beste programa bat hasi da, “Answers…”, berriz ere ondo jandako eta jantzitako yanki bat jaungoikoaz, mirarietaz eta abarri buruz berbatan. Nahikoa da!

15. Part XIV. Reykjavik

Gelara igo, 417.a portzierto, eta telepredikatzileak jarrita erdi lo geratu gara….20:30tan jaitsi gara buelta bat ematera, pentsa. Laugavegurretik jaitsi gara, Tjörninen eguzkia izkutatzen harrapatzen saiatu baina ezin. Alde zaharrean gora eta behera, eta kaira heldu garenerako ilun.

Goian, eliza katoliko bat. Islandian gehiengoa Luteranoa da.

Alde zaharreko bista bat, behean, kaiko ikuspegi batzuk.

Fresko dago, baina ez aurrekotan bezainbeste; nabari da udaberria heldu dela. Buelta Laugavegurretik egin ordez, paralelotik egitea erabaki dugu, eta ondo erabakia gainera, sorpresa bat baino gehiago hartu dugu eta. Baga, eraikinak; etxe zaharrak barra-barra. Biga, pub irlandar bat non pote bat hartu dugun (bi birra 1300 IKR); higa, sex-shop pare bat (arraro egiten zitzaigun halako toki hotz batetan jendeak honekin ez berotzea) eta azkenik “10-11” 24 orduz zabalik dagoen super horietako bat. Hemen zuzenean segurata arduratzen da dendaz (Securitas). Hauek atzo ogia utzi zigutenez, gazta eta urdail azpikoa erosi ditugu, txokolate pixka bat postrerako eta edaria gaua bustitzeko.

Gelara igo gara; telebistan ez dago ezer, beno bai, telepredikatzaileak eta musika katean Lady Gagá. Ez nuen Lady Gagá ezagutzen hona etorri arte, eta "Poker Face" abesti sosoa iruditzen bazitzaidan ere, entzutearen poderioz, geroz eta atseginagoa egiten zait. Gainera betirako lotuko ditut, abestia eta Islandian igarotako egun onak... Sandwitxa jan, tragoxka bat bota, eta aspirina bat hartu (siestatik ez nabil oso katoliko) badaezpada. Beno, bihar azken eguna Islandian (oraingoz).

14. Part XIII.Apirilak 13. Zorrak kitatzera

Gaur ni izan naiz lehena; kostatu zaio ur beroari, baina azkenean atera da. Fresko samar dago komuna hala ere. 9:15tako edo gosaltzera jaitsi gara. Atzo Borgarneseko gasolindegiko portugal/brasildarrak daude. Gosaria oso ondo, buffet gisa, saltxitxa eta beansak barne. Falta diren bi gauak hemen ere egitea erabaki dugu, nahiz eta etzi 4ak aldera edo alde egin beharko dugun. Bihar goiz oheratu, eta zeozer deskantsatu behintzat.

Autoraino ailegatu, ez dira oraindik 10:05ak, eta osorik eta isunik gabe topatu dugu. Autoan sartu eta Þingvellir ingurura joan gara, berriz ere. Aurreko astean 20 minutuko bisita egiteko aukera izan genuen; gaurkoan, presarik gabe, ordu bete baino gehiago pasa dugu bertan. Aurreko bisitan ikusi ez genituen hainbat gauza ikusi ditugu orain: paramentuko bilerak egiten zituzten tokia, zigorretarako erabiltzen zuten putzua eta ur-jauzia…Eguraldia ere askoz hobea izan dugu gaur.

Hona hemen Þingvellir parkeko ikuspegi batzuk.

Hemen, AlÞingia biltzen zen.


Paseo ederra egin dugu bertan, eta ondoren, baina beste errepide batetatik, Geysirrera joan gara. Zuzenean bazkaltzera gainera. Ibiltzeak gose eman digu antza. Albondigak arrozakin eta pizza erdia. Postrerako txokolatezko pastel ederra. Gero denda begiratzera sartu eta amarentzat zerbait erosi dut, eta Joserentzat txupito baso bat. Autoan laga, eta Strokkur berriz ikustera joan gara. Kristoren haizea, betiko lez. Putz egiten ikusi dugu, eta alde egin dugu handik. Erabaki dugu ez garela ur-jauziak ikustera joango, eta Selfosserako bidean ea Kerið ikusteko aukerarik dugun; ondo begiratuko dugu oraingoan…



…eta nahiz eta pasa egin garen, Iraitz bizkor ibili da, eta topatu dugu. Buelta erdia eman, eta bai, bertan zen, karretera ondoan, urez beteriko kraterra. Hondarrak kolore bitxiak dauzka hemen. Haizeak ere majo jotzen du. Aurreko asteko helburua beteta, Reykjavikerako bidea hartu dugu. Egia esan, trafiko dezente topatu dugu errepide zati honetan. Gaur jai eguna izanda, jendeak bihar lana eitteko, etxera itzuli beharko…autoa hoteleko aparkalekuan gorde dugu. Ondo, kezka gutxiago. Goiz da oraindik...

13. Part XII. Apirilak 12. ere. Cosas que gertan…

Jaitsi gara zerbait afaltzeko asmotan, eta igogailutik ateratzean Antxokoak harrapatu ditugu kalean erretzen. Denak flipatu aurpegiarekin begiratu gaituzte. Ilusioa egin dit, bai horixe. Bihar goizean, goizeko 4tan jaiki behar dute aireportura joateko. Komentatzen aritu gara zer ikusi dugun, ze merke dagoen hau, esperotakoa kontutan hartuz, errepideak, tokiak…denetarik pixkat. Birra bat hartu dugu, bizpahiru piti ere erori dira, eta lotara joan dira. Pizza bat eta ogia eman dizkigute, guk aprobetxa ditzagun. Azkenean inora joan gabe, gelara igo gara, juerga hotsak entzuten dira kalean eta ogiarekin hasi gara…12tan lotara, Iraitz telebistan Lara Croft ikusten geratu da hala ere.

12. Part XI. Apirilak 12. Aberri Eguna. Stykkishólmur-Reykjavik

Gaur 8:53tan jarri deu iratzargailua. Aurreneko aldiz bidai osoan, ez naiz gauaren erdian egarriz esnatu. Gainera amets egin dudala gogoratzen dut. Arraroa. Iraitz lehena dutxan. 10ak aldera gosaltzera jaitsi gara, eta pixkat desfase izan da, jende guztia (nahiz eta gehiegi ez izan, 15/20 bat), ia batera gosaltzen; gauzak amaitzen zihoazen eta ez zuten berririk ekartzen…kostatu zaie behintzat. Gosaldu ondoren interneten pixkat aritu naiz, GBCren partidua jarraitzen (desastre) eta e-mail bat igortzen.
Gelatik pasa, gauzak jaso, rato batez ohean erdi tontotua, eta 11:45tan jaitsi gara. Atzoko afaria pagatzeko “arazoak” izan ditugu, tipa ez zetorrelako kobratzea…azkenean bai, etorri da, eta irten gara, parean zegoen elizan ezkilak dilindan hasi direnean. Elizako parkina autoz lepo. Berpizkunde Igandea.

Hona hemen Stykkishólmur herriko bi ikuspegi; eliza goian, kaia behean.


Herriko portua ikusi, ferria bertan delarik, eta herritik alde egin dugu. 6 kilometrotara Helgafell menditxoa dago. 73 metroko altuera dauka. Mendi sakratua esaten diote. Baldintza batzuk beteta, eskatzen duzun desioa bete daitekeela diote…ez dut uste egia denik, Iraitz igo delako eta ez diot ezer arrarorik antzeman…Nik nahiago izan dut, beheko aparkalekuan itxaron, eliza eta hilerriari argazkiak botatzen.
Esan bezala, Iraitz igo da; aurretik bertan zegoen txakur “zaindariari” gaileta bat bota dio. Arraroa, txakurra bakar bakarrik baitzegoen…Kondairaren arabera, Pórólfu izeneko kolono batek Thorren omenezko egurrezko tenplu bat ekarri eta Helgafellen puntan jarri zuen. Hemen ere, aspaldi, Valhalla ikusi zutela esaten da. Auskalo zer hartu zuten. Mendian, Guðrún Ósvífursdóttirren hilobia omen dago. Emakume hau XII. Mendeko saga batetako protagonista da. Bazegoen liburuan inguru honi buruzko historia bitxi bat, baina ez dut gogoratzen…eta ez daukat liburua eskura…ea egunen batetan.
Iraitz jaitsi denean, Snæfellsnes penintsulari buelta ematen jarraitu dugu. Grundarfjörðurren gasofa bota, beste 2000 IKR badaezpada, eta 54. errepidetik, Ólafsvík pasa, eta 574 errepidea hartu dugu, Snæfellsjökull glaziarra ezkerretara utziz. Gaur arraro egin zait errepidean elurrik topatu ez izana, izan ere, fresko egiten duen arren, nahiko eguraldi garbia izan dugu. Snæfellsnes, Julio Verneren “Bidaia lurraren erdigunera” liburuan agertzen da; sumendi hau da protagonistek munduaren gunera joateko erabilitako bidea; horregatik da hain famatua sumendi hau.

Goian, penintsulako ikuspegi bat, behean Ólafsvík herriko eliza.


Krater bat ikusi dugu errepide parean, Saxholl; aukera ikusi, eta autoa utzita, berokia jantzi eta maldan gora abiatu gara. Snæfellsjökull glaziarrera igoko ez garenez, ba beno. Nekagarria izan da, batez ere haizeagatik. 0ºtan gabiltza, nahiz eta arestian esan bezala, eguraldi ederra dugun, eta haizea hotza da, oso hotza. 5 minututan goian geunden; ez da oso ikusgarria, baina ideia bat eitteko behintzat balio du. Lada Niva behean utzita, domingero batzuk zeuden krater barruan, zulo batetan sartuta, erabat logikoa, dagoen haizea ikusita. Harri batzuk hartu ditugu oroigarri merke gisa, eta behera berriz.

Snæfellsjökull sumendiaren bi ikuspegi.


Autoan sartu, zeozer jan, eta martxan berriz. Arnarstapi herrixkan geratu gara. Verneren liburuaren arabera, herrixka honetatik irteten ziren espedizioko kideak. Harrigarria da, zer nolako tokiko deskribapenak egin zituen idazle bretoiak, kontutan izanda ez zela sekulan Islandian izan. Portu ederra du herriak, eta laba mingain interesgarri bat igaro da herriaren ondotik, mendietatik datorrena eta itsasoan hiltzen dena.

Arnarstapi herrixka.

Buðirren ere geratu gara; liburuan honen erreferentzia ere azaltzen da, baina kasu honetan, nik uste nahiko argia dela irudipenaren lana, zeren eliza beltz bat eta hotel handi bat kenduta, ez bait dago beste ezer hemen; beno bai, hilerri bat elizaren ondoan, erdi hutsik gainera. Martxan berriz, eta 54.tik Borgarnesera ailegatu gara. Herrixka haundi samarra orain arte ikusitakoen ondoan.


Buðirreko eliza beltza.


Zerbait jatea deliberatu dugu. Gasolindegi handi batetan bada supermerkatu-jatetxe-taberna bat eta bertan hanburgtarra, papak eta Coca Cola bazkaldu, eta Akraneserako bidea hartu dugu. Gure asmoa Akranesen lo egitea da, eta gidan azaltzen zaigu horretarako leku bat, baina bueltaka ibili gara eta helbide horretan etxe desitxuratu bat besterik ez dugu topatu. Horrez gain, hainbat buelta eman arren, ez dugu bestelako hotelik edo hostelik ikusi. Oso herri arraroa da hau; handi xamarra, baina ez du dendarik, tabernarik, hotelik…ez ditugu ikusi behintzat, eta zentrotik buelta dezente eman ditugu! Desastre bat. Deus topatu ez dugunez, ze aukera? Ba Reykjavikera joatea. Izan ere nahiko gertu gaude. Esan eta egin.
Hvalfjördur zeharkatzeko tunel bat pasa dugu, kilometro t´erdikoa, 800 IKR pagatuaz gainera. Pixkat akojonatzen du, itsasoa oso mugitua dagoelako, dena dela itsaso azpiko lur azpitik pasa behar dugu, hortaz, no problemo. Hasieran, %8ko malda jaitsi behar izan dugu, direct to hell.
Total, nahiko azkar ailegatu garela hiriburura; 101 Guesthousen begiratu dugu, baita Foss hotelean ere, eta azkenean 4th Floor hotelean geratu gara, zentruan; ez genuen Phoenixera itzultzeko asmorik. 10900 IKR, komuna ensuite eta guzti. TVa pixkat ikusten aritu eta orain kalera irtengo gara bueltatxo bat ematera. Egia esan, gure plangintzaren arabera, gaur Húsavik inguruan egon beharko genuke eta Akureyrin lo egin…semos unos Fitipaldis de cuidao.